%0 Journal Article %T مشروعیت تحصیل دلیل در جرایم فضای مجازی در حقوق جزایی ایران %J فقه جزای تطبیقی %I انجمن علمی فقه جزای تطبیقی ایران %Z 2980-860X %A خسروی زاد, افشار %A سپهری, روح الله %A بابایی, حمیده %D 2022 %\ 09/23/2022 %V 2 %N 3 %P 75-85 %! مشروعیت تحصیل دلیل در جرایم فضای مجازی در حقوق جزایی ایران %K مشروعیت تحصیل دلیل %K جرایم فضای مجازی %K ادله اثبات دعوی %K ادله الکترونیکی %R 10.22034/jccj.2022.353697.1061 %X به دلیل گسترش فن­آوری اطلاعات، حقوق سنتی با نوع جدیدی از ادلـه در کشـف جـرم روبه‌رو شده که این ادله به دلیل مشکلاتی از قبیـل «دشـوار بـودن صـحت انتسـاب، قابلیـت تحریف، تخدیش و تخریب» دستگاه قضایی را در تحصیل کشف دلیل و اثبات آن با چالش جدیدی مواجه نمود. تضمین امنیت، اعتبار و اصـالت داده­هـا درفضای مجازی، کـه پـیش‌شـرط تعیین کننده­ استنادپذیری ادله الکترونیک محسوب می­شود، امری به غایت دشوار اسـت و تنها از طریق راهبردهای فنی تا اندازه­ای محقق می­شود. قانونگذار ایـران نیـز از توجـه بـه این راهبردهای فنی غافل نبوده و در مقررات مختلف بـه ایـن ضـرورت اشـاره کـرده اسـت. روش این مقاله به­صورت توصیفی و تحلیلی است و چنین نتیجه گرفته شد که قانونگذار در ماده40 قانون جرایم رایانـه­ای در بحث توقیف داده­ها به تدابیر امنیتی به طور تمثیلـی پرداختـه و مقنن در ماده656 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 استفاده از تمهیدات امنیتی مطمئن برای احراز هویت و احراز اصالت را ضروری تلقی می­کند. با نظر به اشارات مکرر قانونگذار به استفاده از ایـن تـدابیر امنیتـی به نظر می­رسد اساس قابلیت استناد بودن این ادله، اتخاذ این تدابیر است هرچنـد تـاکنون اقدامات چندانی در خصوص فراهم ساختن بسترها جهت اسـتفاده از ایـن راهکارهـا انجـام نشده است. %U https://www.jccj.ir/article_159439_00c542456702fbdc12e9d28360c262e9.pdf