TY - JOUR ID - 148190 TI - مطالعه تطبیقی اصل فردی کردن مجازات‌ها‌ در فقه جزایی اسلام و حقوق ایران با نگاهی به تحولات قانون مجازات اسلامی JO - فقه جزای تطبیقی JA - JCCJ LA - fa SN - AU - فروتن, رضا AU - امام, سید محمد رضا AD - دانشجوی دکتری، گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. AD - دانشیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 1 IS - 1 SP - 67 EP - 82 KW - اصل فردی کردن مجازات‌ها KW - اصلاح و درمان KW - توبه KW - تعزیر KW - شفاعت DO - 10.22034/jccj.2022.148190 N2 - اصل فردی کردن مجازات‌ها که به عنوان تأسیسی نوین در حقوق کیفری غرب شناخته می‌شود، در فقه جزایی اسلام دارای سابقه‌ای طولانی است. این اصل در حقوق عرفی، محصول توجه قانون‌گذاران به شخصیت مجرم و از دستاوردهای اواخر قرن نوزدهم می‌باشد. به موجب این اصل، مجازات باید بر شخصیت مجرم و شرایط ارتکابیِ جرم وی منطبق باشد. اسلام از ابتدای تشریع مبانی کیفری خویش، اجرای اصل فردی کردن مجازات‌ها را در نهاد‌ها و مراحل گوناگون، پیش‌بینی نموده و تدابیر لازم را در راستای توجه به شخصیت بزه‌کار به کار بسته است. این اصل که در قوانین کیفری ایران از بدو قانون‌گذاری تا به حال مورد توجه بوده، در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 نیز به طرز گسترده‌تری، مورد پیش‌بینی قانون‌گذار قرار گرفته است. لذا، در این مطالعه تطبیقی، ضمن تبیین جایگاه و مبانی فقهی- حقوقیِ این نهاد مترقی، اقدامات صورت پذیرفته در قانون مجازات اسلامی 1392، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته تا ضمن برشمردنِ موارد مثبت و نوآوری‌ها در قالب نهادهای جدیدی چون تعویق صدور حکم و ... و با ارایه پیشنهاداتی نظیر به‌کارگیریِ تأسیساتی چون نهاد شفاعت و توبه، ایرادات و نواقص قانون مزبور نیز به منظور اصلاحات بعدی قانون‌گذار، مشخص گردد. UR - https://www.jccj.ir/article_148190.html L1 - https://www.jccj.ir/article_148190_df6081115b023fb58ec4ea6fc841fb76.pdf ER -